SKĄD ICH RÓD…

Geneza wszystkich formacji wojskowych i cywilnych, strzegących w czasach powojennej Polski „zdobyczy” ustroju socjalistycznego, jednoznacznie wskazuje, że powstały one z nakazu i inspiracji Sowieckiej Rosji. Od samego początku działalność tzw. „polskiego” rządu i „polskich” organów bezpieczeństwa, była naznaczona piętnem zdrady i służyła interesom sowieckiego okupanta. By stworzyć PRL, komunistyczna władza musiała z ogromnej części polskiego społeczeństwa uczynić narzędzie przydatne dla systemu. Historia sowiecko-polskiego „bezpieczeństwa”, dzieje zniewolenia kilku pokoleń Polaków, to dzieje agentury.
Jeśli na podstawie zachowanych dokumentów archiwalnych prześledzić ewolucję, jaką na przestrzeni 45 lat komunistycznej Polski przeszły te formacje, dostrzeżemy z łatwością, że mimo zmiany warstwy semantycznej, pozostały one do końca czasów PRL –u wiernymi wykonawcami woli okupanta sowieckiego, a ich jedyną racją istnienia była walka z polskim społeczeństwem. Władza tych ludzi, oparta na sowieckich dywizjach NKWD, traktujących Polskę jak terytorium okupowane nigdy nie była niczym innym, jak aktem zdrady i kolaboracji.
Mocniej niż jakiekolwiek słowa, niech przemówią te dokumenty:

SZCZEGÓŁOWY ROZKAZ BOJOWY NR 008 SZTABU 64 DYWIZJI NKWD DLA DOWÓDCY 2 PUŁKU POGRANICZNEGO MAJORA KORŻENKO
m. ŁÓDŹ 9.2.45 rok godz. 12.00 1945 rok mapa 200.000

W związku z rozkazem p.o. zastępcy Ludowego Komisarza NKWD ZSRR generała-lejtenanta STACHANOWA i p.o. szefa Głównego Zarządu W[ojsk] W[ewnętrznych] NKWD generała-majora SKORODUMOWA z dnia 3.2.45 roku Nr 31192, w którym 2 pułk pograniczny otrzymał zadanie ochrony Rządu Polskiego
ROZKAZUJĘ:
1.W celu wypełnienia zadania ochrony i obrony Rządu Polskiego i radzieckiego przedstawicielstwa przy Rządzie Polskim ó wydzielić 2 batalion strzelecki, który od 9.2.45 roku rozlokować na Pradze.
(…).
5.Do pełnienia służby wartowniczej przy Przedstawicielstwie Radzieckim utworzyć grupę wartowniczą, poprzez specjalny dobór szeregowych i podoficerów, z którymi przeprowadzić jednodniowe szkolenie.
6.Ochronę Rządu Polskiego zorganizować zgodnie z moimi osobistymi rozkazami.
7.Wspólnie z szefem oddziału kontrwywiadu „Smiersz” przeprowadzić dobór składu osobowego pod kątem dopuszczenia do pełnienia służby wartowniczej.
8.Przeprowadzić zajęcia dodatkowe z kadrą 2 batalionu strzeleckiego z przygotowania liniowego, zwracając szczególną uwagę na zewnętrzny, wojskowy wygląd i sprawność bojową.
(…)
DOWÓDCA DYWIZJI SZEF SZTABU PODPUŁKOWNIK (GORIEŁOW)
GENERAŁ MAJOR (BROWKIN)

mps, kopia
dyg. CPAAR, sygn. 38669-1-20, k. 9.
CAW, Kolekcja akt z archiwów rosyjskich ..., t. 836, k. 2.

.

****
FRAGMENT Z DZIENNIKA EWIDENCJI DZIAŁAŃ BOJOWYCH JEDNOSTEK ZBIORCZEJ (64) DYWIZJI NKWD

Wyniki służby i działalności bojowej za 1945-1946 rok.
W okresie 1945-1946 jednostki dywizji prowadziły walkę z bandytyzmem na terytorium Polski. W wyniku przeprowadzonych operacji zlikwidowano 201 grup bandyckich, wśród których całkowicie - 85, częściowo - 116. Zabito przy tym 1.475 bandytów.
Oprócz tego w wymienionym okresie jednostki [dywizji] zabiły - 872 żołnierzy i oficerów przeciwnika. Zatrzymano 3.570 bandytów z AK i UPA.
W tym okresie podczas prowadzenia operacji oddziały zatrzymały ogółem - 47.329 osób.
(…)
W okresie 1945-1946 podczas prowadzenia operacji oddziały zdobyły ogółem: 7.052 sztuki broni, wśród nich zespołowej - 507, automatycznej - 981.
Nasze straty: zabitych 177 osób, rannych - 133 osoby.

rkps, kopie
oryg. CPAAR, 38669-1-15, k. 138ó139.
CAW, Kolekcja akt z archiwów rosyjskich ..., t. 716, k. 275-6.
Dokumenty znajdują się w Biuletynie nr 17 Wojskowej Służby Archiwalnej z 1994r. w opracowaniu Wandy Roman – „Działalność Zbiorczej Dywizji Wojsk Wewnętrznych NKWD na terenie Polski w latach 1944-1946 w świetle wybranych dokumentów”

****
Instrukcja operacyjna Zarządu II Sztabu Generalnego Ludowego Wojska Polskiego
ZASADY OGÓLNE
Głównym zadaniem wywiadu wojskowego jest zdobywanie, opracowywanie i przekazywanie
kierownictwu Partii i Rządu, kierownictwu Ministerstwa Obrony Narodowej i siłom zbrojnym
PRL materiałów i informacji wywiadowczych o potencjalnych przeciwnikach Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej i państw wspólnoty socjalistycznej.

Warszawa, dnia 15 XII 1976 r.
Zatwierdzam i wprowadzam do użytku służbowego w Pionie Operacyjnym Zarządu II Sztabu
Generalnego WP „Instrukcją o pracy operacyjnej Zarządu II Sztabu Generalnego WP".
Traci moc „Instrukcja o pracy operacyjnej Zarządu II Sztabu Generalnego WP (tymczasowa)" z dnia 30 listopada 1972 r.
SZEF ZARZĄDU II SZTABU GENERALNEGO WP
Gen. bryg. Czesław KISZCZAK

źrodło: Raport z Weryfikacji WSI (aneks nr.2) str.207

****
Zatwierdzam.
Minister
Bezpieczeństwa Publicznego
Stanisław Radkiewicz
Lublin, 13 II 1945 r.
INSTRUKCJA
(TYMCZASOWA)
[o] pozyskaniu, pracy i ewidencji agenturalno-informacyjnej sieci.
I. WYBÓR KANDYDATÓW DLA WERBOWANIA I WERBOWANIE
Jeżeli otrzymamy informację, że jakiś osobnik zajmuje się przestępcza działalnością, to najszybsze i najpewniejsze dane o jego wrogiej działalności otrzymamy tylko w tym wypadku, jeżeli będziemy mieli przy nim wiernego, oddanego nam człowieka, tzw. agenta.
Ażeby znaleźć takiego wiernego nam człowieka, pracownik operacyjny, otrzymawszy dane o wrogiej działalności jakiegokolwiek osobnika, powinien natychmiast dowiedzieć się o jego miejscu zamieszkania i pracy, żeby zorientować się w otaczającym go towarzystwie. Znając miejsce zamieszkania, dowiemy się, z kim interesujący nas osobnik zamieszkuje, kto mieszka w sąsiedztwie, jakie są wzajemne ich stosunki i charakterystyki. Znając miejsce pracy, dowiemy się, czym dany osobnik się zajmuje, co robi jego otoczenie, i poznamy jego bliskie znajomości.(…)
****

MINISTERSTWO
BEZPIECZEŃSTWA
PUBLICZNEGO
Warszawa, dnia 15 sierpnia 1953 r.
ROZKAZ nr 025/53
o pracy aparatu bezpieczeństwa publicznego z siecią agenturalnà
Realizacja budownictwa podstaw socjalizmu odbywa się w warunkach ostrej walki klasowej w mieście i na wsi. Im większe są sukcesy i osiągnięcia Państwa Ludowego, tym zacieklej skompromitowane i odizolowane wrogie reakcyjne elementy, inspirowane i hojnie opłacane przez wywiady imperialistyczne, chwytają się bardziej perfidnych i zamaskowanych metod walki, stosując szpiegostwo, dywersję´, sabotaż, terror i wrogą propagandę w różnych dziedzinach życia gospodarczego i polityczno-społecznego naszego kraju. Organa Bezpieczeństwa Publicznego powołane są do walki z wrogami Polski Ludowej, do wykrywania, unieszkodliwiania wszelkich wrogich elementów, paraliżowania zamierzeń wrogich ośrodków imperialistycznych.
Podstawowym narzędziem dla realizacji zadań organów bezpieczeństwa jest sieć agenturalna. Praca z siecią agenturalnà to praca wydatkowo ważna, wymagająca ideowości i uświadomienia politycznego, praca decydująca o rozgromieniu wrogich zamierzeń, o naszych sukcesach. W poszczególnych ogniwach aparatu bezpieczeństwa zdołano osiągnąć poważne wyniki wtedy, gdy właściwie były stosowane przemyślane formy i metody pracy agenturalnej. W całym jednak aparacie bezpieczeństwa praca agenturalna wykazuje braki, które wróg wykorzystuje i w rezultacie w wielu wypadkach bezkarnie prowadzi przestępcza, szpiegowskà, sabotażowo-dywersyjną działalność. (…)
MINISTER
(–) ST[ANISŁAW] RADKIEWICZ
***

KOMITET DO SPRAW
BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
Warszawa, dnia 11 marca 1955 r.
INSTRUKCJA nr 03/55
o zasadach prowadzenia rozpracowania agenturalnego i ewidencji operacyjnej w organach bezpieczeństwa publicznego PRL
Organy bezpieczeństwa publicznego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej pod kierownictwem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Rządu, przy szerokim poparciu mas pracujących, prowadzą walkę z antypaństwowa działalnością agentury wywiadów imperialistycznych, ośrodków i ugrupowań reakcyjnej emigracji, Watykanu, niedobitków reakcyjnego podziemia i innych wrogich elementów.
Podstawowym zadaniem organów bezpieczeństwa jest wykrywanie w porę, zapobieganie i likwidowanie przestępczej działalności szpiegów, terrorystów, dywersantów, sabotażystów, uczestników reakcyjnego podziemia, rewizjonistów oraz antypaństwowej działalności reakcyjnego kleru, kułactwa i innych wrogów PRL.
***

KOMITET DO SPRAW
BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
Warszawa, dnia 11 marca 1955 r.
INSTRUKCJA nr 04/55
o zasadach pracy z agenturą w organach bezpieczeństwa publicznego PRL
Agentura stanowi podstawowy oręż organów bezpieczeństwa publicznego w walce ze szpiegami wywiadów imperialistycznych, terrorystami, dywersantami i szkodnikami, uczestnikami reakcyjnych podziemnych organizacji i grup, rewizjonistami oraz innymi wrogami PRL.
Stosowanie tego ważnego i ostrego oręża przeciwko wrogom narodu polskiego może być skuteczne tylko pod warunkiem prawidłowego rozumienia polityki Partii i Rządu, słusznej oceny sytuacji politycznej i operacyjnej, ścisłego przestrzegania ustawodawstwa PRL, dyscypliny oraz znajomości ukształtowanych przez praktykę zasad pracy z agenturą, obowiązujących każdego pracownika operacyjnego. (…)
***

POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA
MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH
INSTRUKCJA nr 03/60
z dnia 2 lipca 1960 r.
O PODSTAWOWYCH ŚRODKACH I FORMACH PRACY OPERACYJNEJ SŁUŻBY BEZPIECZEŃSTWA
Służba bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych powołana jest do zwalczania działalności wymierzonej przeciwko ustrojowi Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, budownictwu socjalistycznemu i interesom mas pracujących. W wykonaniu tej funkcji służba bezpieczeństwa zajmuje się ujawnianiem, rozpoznawaniem i likwidowaniem szpiegowskiej działalności imperialistycznych wywiadów oraz działalności dywersyjnej, sabotażowej i terrorystycznej, jak też wszelkiego rodzaju wrogiej działalności wymierzonej przeciwko socjalistycznemu rozwojowi naszego kraju i obliczonej na utrudnianie i hamowanie realizacji polityki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Rządu PRL.
Aparat bezpieczeństwa MSW, jako jeden z organów państwowych w systemie władzy ludowej, spełnia swe zadania w służbie narodu w oparciu o jego zaufanie i pomoc wszystkich tych, którym droga jest przyszłość naszego kraju. (…)
***

Załącznik do Zarządzenia nr 006/70
Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 1 lutego 1970 r.
TAJNE SPEC[JALNEGO]
ZNACZENIA
INSTRUKCJA
o pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa resortu spraw wewnętrznych

(…) W wyniku realizacji wytyczonego przez Partię programu budownictwa socjalistycznego wzmocniły się polityczne, ideologiczne i ekonomiczne podstawy socjalizmu w naszym kraju. Pogłębiła się jedność polityczna społeczeństwa, ugruntowała się świadomość socjalistyczna, wzrosła kierownicza rola Partii. W następstwie tego dokonały się także pozytywne przemiany w postawach byłych członków wrogich ugrupowań. Zawężona została baza społeczno-polityczna i ograniczona możliwość oddziaływania zagranicznych ośrodków wywiadowczo-dywersyjnych i elementów wrogich w kraju.
Doświadczenie budownictwa socjalistycznego i komunistycznego wskazuje, że nawet po likwidacji antagonistycznych przeciwieństw klasowych pozostają wrogie grupy i osoby występujące przeciwko systemowi socjalistycznemu będą podatne na oddziaływanie wrogich ośrodków dywersji i szpiegostwa, albowiem dopóki będzie istniał imperializm – nie zaprzestanie on inspirowania i organizowania antykomunistycznej działalności. (…)
Socjalizm jako system społeczny sprawdził się w praktyce jako system najlepszy i zdobył sobie duży autorytet wśród mas pracujących całego Świata. (…) W ostatnich latach głównym narzędziem działalności dywersyjnej imperializmu jest rewizjonizm, syjonizm i trockizm – działające we wzajemnym politycznym i organizacyjnym powiązaniu.
Ośrodki dywersji inspirują wrogą działalność w kraju, wspierają ją finansowo i technicznie. Pierwszoplanowym zadaniem Służby Bezpieczeństwa jest ujawnianie tych powiązań.
Proces budowy socjalizmu w naszym kraju odbywa się w warunkach istnienia stosunkowo silnej struktury kleru katolickiego. Proces przeobrażeń socjalistycznych spowodował również wśród kleru pozytywną polaryzację, wzrosła liczba księży uznających nieodwracalność zmian socjalistycznych w strukturze społecznej naszego kraju. Niemniej większa część hierarchii kościelnej stoi na pozycjach antykomunistycznych.
Rozpoznanie zamiarów hierarchii kościelnej i postawy kleru jest istotnym problemem pracy Służby Bezpieczeństwa. (…)
Resort spraw wewnętrznych i jego organy bezpieczeństwa powołany do ochrony ustroju, interesów politycznych i gospodarczych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przed wrogą działalnością prowadzi działania w tym zakresie w oparciu o wytyczne Partii, dyrektywy Rządu, przepisy prawa, we współdziałaniu z właściwymi organami państwowymi, a w szczególności z organami Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Sprawiedliwości, Prokuratury Generalnej i Najwyższej Izby Kontroli.(…)
***
Ostatnia z prezentowanych tu instrukcji obowiązywała do grudnia 1989 roku. Kolejne zarządzenie jest już dowodem systemowego kłamstwa III RP - gdy komuniści wspólnie z uzurpatorską częścią koncesjonowanej opozycji, postanowili okłamać polskie społeczeństwo po raz kolejny. Zniknięcie z instrukcji ideologicznych „inwokacji” miało świadczyć, że mamy do czynienia z „nową” jakością. To semantyczne oszustwo legło u podstaw obecnego państwa:
TAJNE SPEC[JALNEGO]
ZNACZENIA
MINSTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH
ZARZĄDZENIE
nr 00102 MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 09 grudnia 1989 r.
w sprawie zasad działalności operacyjnej Służby Bezpieczeństwa
Na podstawie art. 3 i 4 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1963 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i zakresie działania podległych mu organów (DzU nr 33, poz. 172 i z 1989 r. nr 34, poz. 180) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Służba Bezpieczeństwa w działalności operacyjnej zajmuje się ochroną konstytucyjnego porządku prawnego Państwa.
2. Do podstawowych zadań operacyjnych Służby Bezpieczeństwa należy rozpoznawanie, wykrywanie i przeciwdziałanie zagrożeniom godzącym w konstytucyjne zasady ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego, bezpieczeństwo organów państwowych oraz podstawowe prawa i wolności obywatelskie.
§ 2.1. Służba Bezpieczeństwa w działalności operacyjnej kieruje się przede wszystkim zasadami: praworządności, tajności i obiektywizmu,
2. Służba Bezpieczeństwa przekazuje organom państwowym oraz innym instytucjom uzyskane w toku działalności operacyjnej, potwierdzone informacje o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa lub funkcjonowania tych organów i instytucji.(…)
***
Wszystkie powyższe instrukcje pochodzą z opracowania Biura Edukacji Publicznej IPN – INSTRUKCJE PRACY OPERACYJNEJ APARATU BEZPIECZEŃSTWA(1945–1989) – Warszawa 2004.
wersja PDF: http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=6306


Ludzie, wywodzący się z „bezpieczniackich” formacji, stanowią dziś, w wolnej Rzeczpospolitej grupę niezwykle potężnych osób i nadal wywierają ogromny wpływ na całe życie polityczne i gospodarcze. Domagają się by państwo respektowało ich prawa, nabyte w okresie służby, by zachowało ich resortowe przywileje i traktowało jak pełnoprawnych obywateli. Żądają uznania, że ich praca służyła Polsce, a oni sami mają zasługiwać na szacunek, należny tym, którzy strzegli porządku i praworządności. Byli ubecy, przyjmujący pozę „fachowców od bezpieczeństwa”, oficerowie LWP- udający patriotów, spadkobiercy zbrodniczego Głównego Zarządu Informacji, przemianowani na WSW i WSI – domagają się pełni praw obywatelskich, honorów, zaszczytów i kasy. Są obecni wśród nas, zajmują eksponowane stanowiska, zasiadają w spółkach, radach, tworzą własne stowarzyszenia i organizacje.
Z głosem funkcjonariuszy systemu współbrzmi gromki wrzask, jaki podnoszą wszelkiej maści agenci, szpicle, tajni i jawni współpracownicy komunistycznej bezpieki oraz rzesze ich mniej lub bardziej upodlonych obrońców. Do nich zdaje się należeć III RP.
Gdy czyta się te dokumenty można zrozumieć, dlaczego PRL było państwem agentury i dlaczego komunizm uczynił z tysięcy Polaków swoje najwierniejsze narzędzia. Nietrudno też pojąć, dlaczego III RP jest państwem, w którym zdrada, donosicielstwo i oszustwo zostały wyniesione do rangi przymiotów, za które nie grozi wykluczenie ze społeczności ludzi przyzwoitych, normalnych..
Przypominam te dokumenty, by ci, którzy chcą wiedzieć, ale i ci, którzy chcieliby zapomnieć - zawsze pamiętali, skąd wywodzi się formacja Jaruzelskich, Kiszczaków, Dukaczewskich, Stachowiczów i Czempińskich. Wierzę, że jeśli ta świadomość stanie się powszechnym dobrem społeczeństwa, nigdy już nie będzie możliwa Polska Maleszków, Myszków, Bonich i Wałęsów.